"Hayata dönüş reçetesi" - Spor yazarları Trabzonspor için ne dedi?

"Visca suyu bile yakar!" - Zeki Uzundurukan | Trabzonspor'un böyle bir lüksü yok! 76'da Edin Visca'nın sahaya dahil oluşu, Trabzonspor'un kötü kaderini de değiştirdi adeta. Girer girmez, kazanılan korner atışında topun başına gelen Visca, Vitor Hugo'nun kafasına nişanladı topu adeta. Hugo da en iyi yaptığı işi yaparak Trabzonspor'u öne geçirdi. Ardından neredeyse sıfıra yakın bir noktadan serbest vuruşu kullanan Visca, harika bir gol atarak ne kadar büyük bir futbolcu olduğunu gösterdi. Sezon başından beri söyledik, yazdık durduk! Büyük takımlar büyük futbolcularla başarılı olur. Nwakaeme ve Cornelius'un gönderilişi, Hamsik, Dorukhan ve Visca'nın sakatlığı takımı bu duruma getirdi. Oysa şampiyon takımın kadrosu korunmuş olsaydı, şuursuzca transferler yapılmamış olsaydı Trabzonspor şampiyonluk yarışının içinde olurdu. Orhan Ak, maça doğru 11 ile başlamayarak oyunu riske attı, ama ikinci yarıda doğruları görerek Trabzonspor'u galibiyete taşıdı. (Fotomaç)

"75 dakika ve sonrasında yaşananlar..." - İskender Günen | Çalkantılı bir süreç... Teknik adam Abdullah Avcı'nın istifası ve olağanüstü kongre kararının alınmasının ardından oyuncuların böyle bir ortamdan etkilenmemesi mümkün değil. Oyunu 75 dakika ve sonrası olarak değerlendirmek gerekir. İstekli, arzulu bir başlangıçtan sonra Yusuf'un kişisel becerisiyle kazanılan bir gol yaşandı. 1-0 dan sonra ise Belhanda'nın kırmızı kartla oyun dışı kalmasından sonra çok daha rahat bir süreç gelir diye düşünürken Adana Demirspor teknik direktörü 2 değişiklik yaptı ve üçlü savunmaya geçti. Adana ilk yarının sonuna kadar 10 kişi kalmasına rağmen oyunu kontrol eden ve pozisyonlar üreten taraftı. (Sabah)

"Hayata dönüş reçetesi" - Cemal Ersen | Ligde hedefsiz kalmak büyük takımlar için en istenmeyecek senaryodur. Futbolcuyu motive edemezsiniz. Taraftar da mutlu değilse. Hele sezonun bitmesine daha 13 hafta varsa. İşkence gibi geçer zaman. Trabzonspor böyle bir ruh hali içinde idi. Dolayısıyla Süper Lig’in son şampiyonu, on ayda vasat bir takım kimliğine bürünmüştü. Yaşananlar kabus gibi idi. Bordo-mavili ekibin dünkü rakibi ligin dişli ekiplerinden Adana Demirspor oldu. İşin matematiğine bakarsak, Trabzonspor’un kalan maçlarda toplayacağı puanlarla ilk üçe girme şansı sürüyor. Sonuç gerçeği tescilledi. Vazgeçmemek gerek. Peki ısrarla soruyorum; daha önce nerede idiniz? Siz şampiyon takımın oyuncuları değil misiniz? (Milliyet)

"İmaj hakkı..." - Olcay Çakır | “Futbol kaliteli ayaklarla güzel” ifadesi adeta oyuna hamleler sonrası bir kez daha akıllara geldi. Hamsik, Visca gibi oyunculardan yoksun Trabzonspor ile onların sahada olduğu Trabzonspor aslında koca bir sezonun da özeti gibiydi. Lazar Markovic’in de kalite kattığı kanat oyunları beraberinde farkı da getirdi. Elbette Adana Demirspor takımında Belhanda’nın atılması sonrası Montella hamlelerini skora ve oyuna büyük etkiler yaptı notunu eklememiz gerekiyor. Trabzonspor dün akşam, özellikle hamleler sonrası oyuna dahil ettiği kaliteli ayaklarıyla imajının hakkını vermiş oldu. Son dönemin en popüler konusu malum, futbolcu sözleşmelerinin genelinde bulunan imaj hakkı maddesi… (Fanatik)

"Çabanı büyüt!" - Reha Kapsal | Trabzonspor'un geldiği noktayı anlatan net görüntü şampiyon olduktan 10 ay sonra Adana Demir karşısına hem başkansız hem de teknik direktörsüz çıkması oldu. Bu senenin neden başarısız geçtiğinin net göstergesiydi. Kulübü 45 milyon euro'luk borca sokan ve aynı zamanda bu başarısızlıkta en büyük pay sahibi olan Ahmet Ağaoğlu'nun yeni kongrede aday olacağının öne sürülmesi de çok enteresan. Bu atmosferde çıkılan Adana Demirspor maçında rakip eksik kalsa bile Trabzonspor takımı bundan faydalanamadı. Rakibin üzerine fazla gidemedi ve pozisyon üretemedi. Yeri geldiğinde topu rakibine bırakarak savunma yaptı. Geçmişten gelen bu kötü alışkanlığın değişmesi de zaman alacak gibi görünüyor. Çünkü Trabzonspor sahada sayısal bir kişi fazla görünse bile esasen rakibinden eksikti. Bunun da nedeni Yusuf Yazıcı ve Bardhi'nin sahada gayesiz, isteksiz, hiç mücadele etmeden ve koşmadan oynamasıydı. Takımı iki kişi eksik bırakmış gibilerdi.